Sprankelend Hageland, vandaag Kluisberg in Bekkevoort: "We maakten eerst wijn van perziken maar die was niet drinkbaar"

Sinds de jaren zeventig wordt er in het Hageland weer wijn verbouwd en die wint almaar aan populariteit. Vandaag telt de regio heel wat wijngaarden en Jos was één van de eersten om ermee te beginnen, alleen Maurice Foll, de vader van voormalig tv-kok Frank, Jos Daems, papa van politieker Rik en Jos Boyen waren hem voor. “We begonnen een wijngaard in 1984 in Assent, een deelgemeente van Bekkevoort, op de helling van de Kluisberg. Daar zouden kluizenaars al honderden jaren geleden wijn verbouwd hebben. Mijn vader had een boomgaard met perziken en toen hij er teveel had, gingen we er wijn van maken, het resultaat was niet meteen een voltreffer want het was niet echt lekker (lacht).”

Daarna probeerde de familie nog wijn te maken van appelen en peren maar ook dat bracht niet het verhoopte succes. “Ik wilde het dan goed gaan doen en wijn maken van druiven. Op een bepaald moment kon ik een stuk grond kopen waar we onze eerste ranken hebben geplant. We moesten daar alles handmatig doen omdat de grond te fel helde om er met machines aan de slag te gaan”, herinnert Jos zich.

Lees verder onder de foto. 

Pensioen van papa bood mogelijkheden

Wanneer zijn vader met pensioen ging, mocht hij de boomgaard weghalen en ook daar wijnranken planten, daarna kon hij nog een andere wijngaard overnemen. Intussen heeft hij 7 hectare en er is nog ruimte voor uitbreiding, om precies te zijn nog 2 hectare. “De wijngaarden liggen op de hoogst gelegen percelen met een ijzerhoudend zandsteen in de grond. Die zorgt ervoor dat de grond goed opwarmt en langzaam die warmte weer afgeeft, ideaal om druiven te telen.  De druivelaars staan op de zuiderflanken en krijgen daardoor veel zonne-uren, dat maakt ook deels het succes van de wijn.”

Bij de laatste uitbreiding werden nog meer soorten druiven toegevoegd. “Met deze variatie kunnen we een brede waaier aan witte, rosé en rode wijn aanbieden”, zegt Jos. Momenteel is Domein Kluisberg een bedrijf in volle bloei, waar heel de familie in meedraait, ook mijn dochter Lincy en zoon Bart draaien intussen mee en ook de kleinkinderen zijn verknocht aan de wijnbouw. Onze 7 hectare zijn jaarlijks goed voor 50.000 flessen van verschillende druifsoorten. We hebben nu Chardonnay, Pinot Blanc, Pinot Gris, Müller-Thurgau, Kerner, Lemberger, Dornfelder en Merlot.”

Jos mag dan al 66 zijn, aan stoppen denkt hij voorlopig niet. “We denken erover om uit te breiden zodat we uiteindelijk zo’n 10 hectare wijngaarden hebben.  Dat is een goede garantie om verder te kunnen werken voor onze familie. Meer hoeft niet, want het moet haalbaar blijven en vooral moeten we blijven waken over een goede kwaliteit en de prijs, die je betaalt voor een fles, moet ook redelijk blijven.”

Lees verder onder de foto. 

Pizza en wijn

Zelf is de wijnboer in elk geval trots op zijn oogst. “Ik ben nogal fan van de Müller-Thurgau maar ook andere wijnen vind ik lekker zoals de Pinot Gris, die is hier beter dan elders. Wij maken geen mousserende wijnen, dat doen anderen, zoals Paul Vleminckx van Chardonnay Meerdael al heel goed.”

Of de oogst dit jaar goed wordt is nog maar de vraag maar voorlopig bleef de wijnboer gespaard van de zeven zonden uit Egypte. “We hadden niet af te rekenen met de Valse Meeldauw die andere domeinen wel heeft getroffen. Als het weer de komende weken nu eens wil meezitten komt het nog goed maar de weermannen voorspellen weinig goeds. We zullen wel zien.”

Tijdens Sprankelend Hageland opent Jos de deuren op 4 en 5 september. “Niet alleen kan je dan proeven van onze wijnen maar zorgen we ook voor een groot terras, we zetten alle stoelen die we kunnen vinden, en je kan een rondleiding krijgen met de nodige uitleg, er is ook een video die je duidelijk maakt wat we hier doen. We zorgen bovendien voor lekkere pizza want als je iets drinkt moet je daar ook iets bij kunnen eten”, besluit Jos lachend.

Het wijndomein Kluisberg vind je langs de Rijnrode 5 in Assent (Bekkevoort). Meer informatie vind je op hun website.

Tekst: Dirk Van De Gaer