PVDA stelt gebrek aan betaalbare woningen aan de kaak en springt in de bres voor invalide Jan Flameng (60)

"Jan leeft als invalide van een uitkering van 1200 euro. Zijn studio van 520 euro is net te betalen. Maar nu wordt hij uit zijn huis gezet. Jan woont al 30 jaar in Leuven, kreeg hier drie kinderen en woont nu ook in de buurt van zijn zoon met psychische problemen. Vorige week kreeg zijn zoon opnieuw een aanval. Gelukkig woont Jan in de buurt, want hij is de enige waar zijn zoon naar luistert op deze moeilijke momenten. Jan is al maanden in de weer om een nieuwe woning te vinden in de buurt van zijn zoon. Hij bezocht alle diensten: Woonanker, OCMW, huurdersbond. En die diensten helpen zoveel als ze kunnen, maar ze kunnen niet toveren wat er niet is: betaalbare woningen in Leuven. Jan staat op de wachtlijst voor een sociale woning via Swal en Dijledal. Maar op die wachtlijst kan hij natuurlijk niet wonen", stelt De Witte van PVDA. Daarom doet zij vanavond twee voorstellen.

"De bewoners die geen oplossing vinden tegen augustus krijgen een aangepaste noodwoning tot ze een alternatief hebben gevonden. De bewoners die op de wachtlijst staan voor een sociale woning, krijgen voorrang op een sociale woning in onze stad", zo vraagt De Witte. "Dat is mogelijk. Toen de Oekraïnecrisis uitbrak waren er plots noodwoningen - zoals in de Scheutsite - beschikbaar: dikke chapeau aan het stadsbestuur. Het bewijst dat er in crisissituaties snel kan gehandeld worden. Maar het knaagt bij mij dat dat niet eerder mogelijk was, of dat dat niet mogelijk is voor alle noodsituaties zoals die van Jan. Het stadsbestuur 'stoeft' met het feit dat ze 30 miljoen euro 'over' heeft dit jaar. Investeer dat dan in de absolute prioriteit: betaalbaar wonen", stelt De Witte.

"Zoals altijd zal ik dezelfde reacties krijgen van het stadsbestuur: 'we volgen de wettelijke procedures' en 'we spreken niet over individuele gevallen'. Maar het zijn dit soort individuele gevallen die een groter probleem aankaarten. Als je blind bent voor de gezichten achter je beleid, is het gemakkelijk je te verstoppen. De situatie van Jan is nu acuut, niet pas op het moment dat hij echt op straat staat. We kunnen niet wachten tot Jan eerst een week in zijn auto heeft geslapen om te bewijzen dat hij wel degelijk dakloos is om recht te kunnen krijgen op noodwoning en sociale woning. Dat is onmenselijk", besluit De Witte.