Passé Partout: in april 1975 stond eerste winkelwandelstraat hoog op de agenda

De allervroegste benaming was Oppendorpstraete maar later werd dat Diestsestraat en die naam is tot op heden gebleven. De straat was altijd al een belangrijke verkeersader maar pas in de jaren ’70 kreeg ze het karakter van winkelwandelstraat. De eerste van Leuven uiteraard en dat maakte wel wat los in die tijd. Helemaal autovrij werd de Diestsestraat pas later maar in de jaren ’70 van de vorige eeuw zaten mensen merkwaardig genoeg met gelijkaardige bezorgdheden als vandaag de dag, zoals blijkt uit de editie van Passe-Partout van eind april 1975. Koning auto nam alsmaar meer ruimte in ten koste van de voetganger en daar moest iets aan worden gedaan. Meer leefbaarheid voor de Leuvenaars was het devies en bovendien waren er grote bezorgdheden over de aantrekkelijkheid van Leuven als winkelstad door het grote aantal wagens dat zich door de straten wurmde, overigens niet alleen in de Diestsestraat.

‘De stadskernvernieuwing drong zich dan ook op’, staat er te lezen in Passe-Partout. ‘Leuven moet een gedaanteverwisseling ondergaan wilde men vermijden dat de kern binnen een tiental jaren volledig uitgeleefd zou zijn zoals zovele andere oude stadskernen.’ Toch waren er ook toen al bedenkingen bij de aanpak want er kwam ook een nieuw verkeersplan en ook de gezelligheid kwam meer dan eens ter sprake. ‘De winkels oefenen immers niet altijd genoeg aantrekkingskracht uit op de mogelijke koper’, aldus de auteur van het artikel. ‘Er moet in het nieuwe ontmoetingscentrum gezorgd worden voor een aangepast kader. Het element gezelligheid speelt immers een niet te onderschatten rol. Er zullen dus bloembakken worden geplaatst, verhoogde bermpjes en aangepast plaveisel. Dit alles moet dan samen met al het groen en de rustbanken de voetganger aantrekken. Niet enkel om te kopen maar om zich op zijn gemak te voelen.’

Het zou zomaar een hedendaagse quote kunnen zijn van eender welke politieke partij. U kent het wel: oude wijn in nieuwe zakken. Tot slot nog een leuk detail: de kostprijs van het project was ongeveer 5 miljoen (Belgische frank, nvdr). ‘Voor Leuven geen peulschilletje’, staat er te lezen. Ter vergelijking en oordeel vooral zelf: anno 2021 krijgt de stad Leuven zelfs geen promocampagne meer gelanceerd voor dat bedrag dat omgerekend goed is voor 125.000 euro.