Participatie 2.0: geen wandeling in het park

De stad Leuven stelde zopas de opvolger van de afgevoerde Bruulparking voor: parking Benedenstad. Kort samengevat: op een boogscheut van park De Bruul komt een nieuwbouw op de site van InterLeuven met een ondergrondse parking met 319 plaatsen, inclusief groot Mobipunt om over te stappen op andere vervoersmiddelen. Mooi compromis zou je denken en dat is het ook maar toch valt de nieuwe parking in de benedenstad niet bij iedereen in goede aarde. N-VA vreest dat het aantal plaatsen – de helft in vergelijking met de Bruulparking – te weinig zal zijn om de bezoekers van de toekomstige podiumkunstenzaal voldoende parking te bieden. De buurtbewoners moeten ook niet weten van parking Benedenstad. “Er is geen nood aan een extra parking in de benedenstad. Die gaat meer verkeer de stad inloodsen. We werden niet betrokken bij de plannen. Er komt een infovergadering maar alles is al beslist. Qua gebrek aan participatie kan dit tellen. Dit compromis-project voelt niet aan als het breekpunt van Groen van voor de verkiezingen”, laat Bie Daems optekenen namens de buurtbewoners.

Groen begeeft zich inderdaad op glad ijs: ze maken een bocht die je van een beleidspartij kan verwachten in dit dossier maar daar heeft minstens een deel van de achterban geen boodschap aan. Bovendien blijft de driedubbel beloofde participatie uit. Ook Liefst Leuven viel uit de lucht over de plannen, al onthalen de handelaars van de Vismarkt en de Mechelsestraat de parking wel met applaus. Eerder bleven ook burgerplatform LBP en de bewoners van de Vaartkom (in dossier Leuven Bad, nvdr) op hun participatiehonger zitten. Conclusie: de nieuwe coalitie slaagt er tot op heden niet in om participatietijgers te baren maar eerder piepende muizen die zich niet gehoord voelen.

Mijn gedacht? Ik denk met de glimlach terug aan de dag dat Bert Cornillie (sp.a) in De Morgen liet optekenen dat hij een participatietijger is en dat hij Louis Tobback (sp.a) omschreef als cassant en de man van de kadaverdiscipline. Cornillie voegde er meteen aan toe dat Mohamed Ridouani (sp.a) gelukkig wel mee is met inspraak. Die laatste bevestigde even later in Knack dat Tobback niet gelooft in inspraak. De vraag is nu: gelooft de nieuwe coalitie zelf wel in participatie 2.0? Je zou stilaan denken dat ze stiekem aanhanger zijn van de Tobbackocratie zoals ik de stijl van Louis Tobback wel eens omschreef, met waardering overigens. Kort gezegd: ik ben verkozen dus ik beslis. Politici moeten inderdaad krachtdadig beslissingen nemen zonder het algemeen belang uit het oog te verliezen. Als je 1.000 vogels tegelijk laat zingen, krijg je doorgaans een kakofonie. De politieke jeugd stuurde de Tobbackocratie al dan niet terecht met pensioen maar ‘Participatie 2.0’ blijkt voorlopig geen wandeling in het park…

Bart Mertens

Het bericht Participatie 2.0: geen wandeling in het park verscheen eerst op Leuven Actueel.