“Leuven doet veel voor mindervaliden, maar er is ook nog veel werk”
Dat Leuven bij de laatste zes voor de toegankelijkheidsaward zit, is voor Jan eigenlijk niet belangrijk. “Dat is mooi, maar het is eigenlijk vooral de bedoeling van de stad om te kijken wat ze net kunnen verbeteren. Op dat vlak ben ik ervaringsdeskundige: als rolstoelgebruiker en door mijn inbreng bij ‘Leive Vloms’. We hebben dat festival toegankelijk proberen te maken en de mensen van de stad Leuven hebben ons toen erg goed geholpen. Er was enkel een klein podium in het midden, maar dat werd op mijn vraag al gauw aangepast naar een podium naast het grote podium en toegankelijke toiletten. Ik ben ervan overtuigd dat ze in Leuven niets liever willen dan aan een toegankelijke stad werken”, klinkt het.
Toch zijn er nog werkpunten. “De voetpaden liggen er vaak niet goed bij. Ze zijn te hoog. Ik geraak er met de rolstoel niet op, iemand moet mij helpen. De voetpaden worden meestal verlaagd aan garagepoorten, maar eigenlijk zou dat op één hoogte moeten zijn. Als voormalig zaakvoerder van De Komma was ik onlangs in de Frederik Lintsstraat en dat was een drama. Daar is onlangs een nieuwe asfaltlaag op het wegdek gegoten, maar geen nieuw voetpad. Dat had wat mij betreft toch samen kunnen gebeuren. Aan de Tervuursesteenweg, waar enkele maanden geleden die dame is overleden nadat ze over het voetpad struikelde, en aan de Tervuursestraat, zijn ook de nodige aanpassingen nodig. Maar Rome is ook niet op één dag gebouwd. Er is zeker nog werk, maar de stad doet echt zijn best. Ze zijn met alle facetten van mindervalideit bezig. Maar de Oude Markt of de Grote Markt zomaar aanpassen kan ook niet. Daar moet toch goed over nagedacht worden zodat ze het karakter van de stad niet teveel gaan aantasten. Er moet een goed evenwicht gezocht worden tussen toegankelijkheid en karakter”, aldus Jan Heremans.
