Het belooft een warm najaar te worden…
Nog iets meer dan een jaar en dan trekken we weer naar de stembus voor de gemeenteraadsverkiezingen. Het valt te betwijfelen of die verkiezingen een politieke aardverschuiving zullen veroorzaken in Leuven, al is de race vanzelfsprekend pas gelopen aan de meet.
De gemeenteraadsverkiezingen staan op de agenda op 13 oktober 2024 maar achter de schermen wordt er nu al druk geschreven aan verkiezingsprogramma’s en strategieën om de kiezer te overtuigen. Gaat de huidige coalitie - Vooruit, Groen en CD&V - verder op de ingeslagen weg in Leuven? Die kans is bestaande, al weet je maar nooit dat de kiezer verrassend uit de hoek komt. Toch lijkt het erop dat Vooruit de grootste partij zal blijven en als Groen en CD&V stand houden, dan is een voortzetting van de huidige coalitie de logica zelve.
Is er dan geen alternatief scenario mogelijk? Zeker wel maar grootste uitdager N-VA staat electoraal wel verzwakt in de strijd. Met het vertrek van Lorin Parys en Katrien Houtmeyers is de grootste oppositiepartij in Leuven twee parlementairen kwijt en die waren samengeteld toch goed voor 9.411 stemmen bij de gemeenteraadsverkiezingen in oktober 2018. Kan nieuwe lijsttrekker Zeger Debyser (1.335 voorkeursstemmen in 2018, nvdr) dat dubbele verlies compenseren? Het zou een klein wonder zijn maar dat neemt niet weg dat N-VA de grootste politieke bedreiging blijft voor Vooruit.
Bij die laatste partij zal huidig burgemeester Mohamed Ridouani uiteraard weer het voortouw nemen en het is maar de vraag of hij Leuven trouw kan/mag blijven. We verklaren ons nader: Ridouani zou je kunnen omschrijven als een kroonprins van de Vlaamse socialisten, nota bene eentje in één van de laatste socialistische bolwerken in Vlaanderen. Nu Vooruit in de lift zit en goed scoort in de peilingen is het niet ondenkbaar dat de partij na de Vlaamse verkiezingen in juni 2024 in een coalitie stapt met N-VA. En dan lijkt Mohamed Ridouani wel de gedroomde kandidaat-minister voor Vooruit wat zou betekenen dat hij niet langer de burgervader van de Leuvenaars kan blijven, op voorwaarde dat hij herverkozen zou worden uiteraard. In dat geval zou Ridouani zich zo goed als zeker laten vervangen, bijvoorbeeld door Lalynn Wadera, Bieke Verlinden of Bert Cornillie. Of wie weet zelfs door Bruno Tobback.
Voor de Leuvense kiezers van Mohamed Ridouani lijkt dat op het eerste zicht geen droomscenario maar je kan het ook anders bekijken: een minister in een regering kan deuren openen voor Leuvense projecten. Grote vraag in heel dat hypothetische verhaal is of er tegen 13 oktober al een Vlaamse of federale regering zal zijn… Die kans lijkt eerder klein want tradities zijn er om in ere te houden en alsmaar langere formatierondes zijn nu eenmaal de norm geworden en niet langer de uitzondering. Boeiende tijden zowaar, laat de politieke temperatuur maar een beetje oplopen vanaf dit najaar.
Bart Mertens
