Dag van de ondernemer: AZO!-nieuwkomer in de kijker

Shadi is een erg ambitieuze man uit Palestina. Hij runde samen met zijn vrouw een circusschool gedurende twaalf jaar. Twee jaar geleden verhuisde hij met zijn zoon en vrouw naar België. Hij was nog altijd erg betrokken met zijn circusschool werkte samen met Belgische circusscholen. Door de coronacrisis moest Shadi iets nieuws zoeken. Met de hulp van Project AZO! startte hij een foodtruck waarmee hij vooral mensen in armoede wil helpen.

“Toen ik besefte dat ik door corona iets anders moest gaan doen, heb ik voor een foodtruck gekozen. Niet alleen hou ik ervan om te koken voor anderen, maar praktisch gezien was het ook gemakkelijker om een foodtruck te beginnen. Het helpt me bijvoorbeeld om zo Nederlands beter te leren, maar het is ook geen probleem dat ik nog niet zo goed Nederlands of Frans spreek.

De foodtruck helpt me ook om over bepaalde zaken na te denken. Zo wil ik me inzetten voor armen en migranten. Een deel van de opbrengsten wil ik doneren aan de circusschool en overschotten van eten zal ik doneren aan mensen die het nodig hebben.

Met mijn foodtruck verkoop ik falafel en humus. Mensen eten dit al eeuwen in het Midden-Oosten. Het is een ode aan mijn afkomst. De naam van mijn foodtruck, Falafel Habibi, is een verwijzing naar Palestina. Habibi betekent ‘mijn liefde’ of ‘liefde’.”

Hoe heeft Project AZO! je geholpen?

“Bij Project AZO! kreeg ik meteen een goed gevoel. Na een paar Skype-meetings kocht ik de caravan. Dat was een maand na mijn idee om een foodtruck te starten.

Noor, mijn begeleider bij Project AZO!, heeft me vooral geholpen met de papierwinkel en connecties, financiële berekeningen en het juridische aspect. Ze bezorgde me telkens precies datgene wat ik nodig had om verder te kunnen.”

Hoe zie jij de toekomst?

“Mijn doel is niet om veel geld te verdienen, maar ik wil vooral mensen helpen. Zo wil ik eigenlijk na mijn werkdag naar Brussel-Noord gaan en daar verse broodjes maken voor de mensen die buiten slapen.

Verder wil ik ook vluchtelingen en andere migranten bij mij tewerk kunnen stellen. Voor hen is het soms heel erg moeilijk om aan werk te kunnen geraken door het integratieproces en de Belgische wetgeving.

Ik wil de Belgische regering en de inwoners bewustzijn bijbrengen over de situatie waarin migranten en vluchtelingen vaak moeten leven en hoop dat ik een deel van mijn droom kan bereiken. Ik blijf doorgaan zolang ik kan.”