Afscheid van een horecamonument

12 oktober 2021 | 11u47 | Gepost door annpeeters
romain

Op dinsdag 28 september 2021 overleed Romain Sterckx onverwacht thuis in Bierbeek. Hij was net 80 jaar geworden. 23 jaar lang stond Romain samen met zijn echtgenote Lucia aan het roer van feestzaal Salons Georges. 

Rond 1949 startte Georges De Meirsman met een restaurant op het Hogeschoolplein in Leuven: de Georges. De familie wist de zaak uit te bouwen tot de alom bekende Salons Georges, een zaak met zes ingerichte salons en zalen. In 1995 namen Romain Sterckx en Lucia Swinnen de zaak over. Zij schreven verder aan dit succesverhaal, 23 jaar lang hebben ze dag en nacht gewerkt om klanten een onvergetelijke avond of feest te bezorgen. Wie was er nooit aanwezig op een feest in Salons Georges? Hoeveel mensen hebben een trouwfeest gegeven in dit prachtige pand? We willen ze de kost niet geven. Romain en Lucia leefden voor hun zaak. 

Overnemer gezocht

Toen ze de pensioengerechtigde leeftijd hadden bereikt, zochten ze een overnemer, maar dat liep niet van een leien dakje. In 2017 werd Romain getroffen door hartproblemen en in 2019 gooide het echtpaar de handdoek in de ring, Salons Georges sloot definitief de deuren. Romain en Lucia zouden voortaan de tijd hebben om van het leven te genieten. Helaas was dat genieten voor Romain van korte duur, want nu, twee jaar later, is hij onverwacht overleden.

Geëngageerd op vele vlakken

Romain was naast restauranthouder ook voorzitter van de Koninklijke Stoempersclub Leuven en van de Koninklijke Fanfare St. Cecilia. Hij was lid van vriendenclub Ambassador Club Internationaal, erevoorzitter van Ambassador Club Nationaal, medeoprichter van Ambassador Leuven, ereprovinciaalvoorzitter Vlaams-Brabant Horeca Vlaanderen, lid van het dagelijks bestuur en de raad van bestuur van Horeca Vlaanderen en gewezen lid van het overlegcomité van de stad Leuven. Romain was er steeds bij als er vergaderd moest worden of als er activiteiten voorbereid moesten worden. Leuven verliest een geëngageerd man.  

Eerbetoon door Jan Heremans

Romain heeft ook veel betekend in het leven van Jan Heremans, de man die je onder andere wel zal kennen van het schlagerfestival Leive Vloms. Jan verloor al heel jong zijn ouders en raakte daardoor de pedalen kwijt. Hij liep verloren en had het gevoel dat hij tegenover niemand nog verantwoording moest afleggen.

“Op mijn vijftiende ging ik aan de slag in Salons Georges, ik heb er tot mijn dertigste gewerkt. Mijn oma kon mijn nonchalant gedrag niet meer aan en vroeg aan Romain en Lucia om mij onder hun vleugels te nemen.  Romain was iemand die me bij manier van spreken op de vingers zou tikken als ik een slecht rapport zou hebben, ik voelde dat er iemand was waarvoor ik mijn best moest doen, iemand die zich over me ontfermde. Als ik bijvoorbeeld weer eens te laat op het werk kwam, dan werd daarover gesproken en zag ik in dat ik verkeerd bezig was. Of als ik weer eens van de trap afstormde in Salons Georges, dan riep hij “mijnen trap!!!”. Hij had de gave om mij op een doeltreffende manier te laten weten dat ik niet goed bezig was. Ik heb heel veel te danken aan Romain en Lucia. Ze hielden me op het rechte pad en zijn voor mij de ouders die ik veel te vroeg verloren heb. Ze hebben veel geduld met me gehad en we hadden al eens woorden, maar telkens opnieuw hebben ze me omarmd en me weer de juiste weg gewezen.”

Eigen horecazaak

Op zijn dertigste wilde Jan een eigen horecazaak. “Ik was ondertussen in Salons Georges een volleerde verantwoordelijke en had de verantwoordelijkheid over grote feesten. Ik bracht Romain en Lucia waarschijnlijk in de problemen met mijn plannen om zelf een zaak te starten. Toch lieten ze me gaan en gaven ze me een pak goede raad over het horecaleven. Ik blijf hen daar eeuwig dankbaar voor. Iemand die zoiets doet heeft een groot hart.”

Horeca Leuven

“Later kwam ik terecht in Horeca Leuven. Ook Romain zat er in het bestuur. Ik werd er warm ontvangen en had het gevoel dat hij over mijn schouder meekeek en bijstuurde waar nodig. Romain was misschien niet de man van de grote emoties, maar hij heeft me op zijn manier blijven steunen en ik kon bij hem en Lucia altijd terecht. Ik ben hen daar zeer dankbaar voor, want zonder hen zou ik niet de man zijn die ik nu ben. Ik mag dan wel geen familie zijn, toch zijn Romain en Lucia de ouders die ik vroeg verloren heb. Twee mensen met een gouden hart.”

Lees meer over