Burgemeester Reekmans wil halvering aantal Wetstraatpolitici: "Dat brengt meer op dan halvering Dorpstraatpolitici"

Reekmans
Glabbeeks burgemeester Peter Reekmans (Dorpspartij) pleit voor het halveren van het aantal ministers en parlementen in ons land. "Dit zal een vele grotere besparing opleveren dan gemeentefusies en zelfs ons land eindelijk beter doen werken. Schaf morgen de helft ervan af en het systeem zal beter werken. Werk tegelijk de overlappende bevoegdheden tussen verschillende niveaus weg zodat we bij de eerste de beste crisis geen 8 ministers hebben die bevoegd zijn en als het erop aankomt niemand nog weet wie voor wat bevoegd is. Daar kan je besparen en tegelijk het systeem beter doen werken”, zegt Reekmans die zich tegelijkertijd nogmaals kant tegen de fusies en een halvering van het aantal gemeenten waar sommige politici, volgens hem, van dromen.

Reekmans zetelde zelf jaren lang in het parlement. “Maak een Vlaams parlement met 60 parlementsleden ipv 124 en het zal beter werken. Schaf de senaat af en verplicht de Franstaligen, net zoals Vlaanderen al lang geleden deed, om hun aparte gewest- en gemeenschapsregeringen en parlementen te fusioneren tot één Waalse regering en één Waals parlement die voor zowel gewestmateries als gemeenschapsmateries bevoegd zijn, dan heb je ook daar onmiddellijk al een halvering van het legertje ministers en parlementsleden dat ons land rijk is.”

Snoeien op gemeentelijk vlak is geen goed idee

Reekmans reikt dit alternatief aan omdat hij het geen goed idee vindt om te gaan snoeien in de gemeenten door gemeentefusies.

“Schaf burgemeesters en schepenen af bij gemeentefusies mag dan wel populair klinken maar in de praktijk zullen zij, in een grotere gefuseerde gemeente, vervangen worden door ambtenaren die meer kosten, dat werd al bewezen in Nederland  waar, na de fusiegolf, de werkingskost van een gemeente 20 % duurder werd. Een burgemeester of schepen verdient minder dan een gemeenteambtenaar en ik vind dat wanneer die zijn/haar job doet zoals het moet, ze correct betaald worden. Anderzijds is het legertje aan ministers en parlementsleden wel overbetaald. Als burgemeester verdien ik vandaag 1/3 van wat ik vroeger als parlementslid verdiende, ik moet daar wel drie keer zo hard voor werken. Begrijp mij niet verkeerd, ik vraag geen opslag maar ik wil maar zeggen dat het in de Wetstraat met minder zou kunnen. Wat ook een belangrijke motivator is, van sommige politieke opportunisten die gemeentefusies nastreven, is dat de wedden van burgemeester en schepenen hoger liggen in een grotere gefuseerde gemeente dan in een kleine gemeente. Men zorgt er dus zelf voor dat men meer kan verdienen. Dat in combinatie met het feit dat sommige Wetstraatpartijen in heel wat gemeenten nog amper een lijst kunnen vullen, is de reden waarom sommige fusies willen. Als het morgen in Glabbeek verkiezingen zijn kan ik zelfs twee lijsten vullen, de reden dat sommige partijen hier niet meer in slagen ligt aan hun eigen bric-a-bracbeleid dat ze al jaren in de Wetstraat en Dorpsstraten voeren.”

Bart Somers is niet goed bezig 

Reekmans haalt ook uit naar minister Bart Somers die de fusies van gemeenten en steden een goed idee vindt en zelfs hoopt op een halvering van het aantal gemeenten en steden. 

 “Dat een titelvoerend burgemeester van Mechelen, waar de schuld de allerhoogste in Vlaanderen is, en zelfs het vijfvoudige bedraagt dan bij ons, en waar een eigen huis bezitten 40% meer kost dan in Glabbeek via de onroerende voorheffing, fusies wenst dat begrijp ik heel goed. Ze zitten daar aan hun schuldenplafond, de belastingen zijn er enorm hoog en nog komt men niet rond om een deftig beleid te kunnen voeren. Het is makkelijk om als titelvoerende burgemeester, die dan ook nog eens minister is, gezonde gemeenten rondom te willen annexeren om die vervolgens ook financieel kaal te plukken en zo de putten van zijn jarenlang desastreus financieel beleid te kunnen dempen”, zegt Reekmans die zich ook vragen stelt bij de stelling dat gemeentefusies leiden tot minder postjes en dus een goede zaak zijn.

“Dat is mensen populistisch misleiden. Voor alle duidelijkheid de goedkoopste politieke postjes, die vandaag tenminste nog renderen, zijn de gemeentelijke postjes. Als je echt wil besparen als overheid, schaf je de helft van het aantal ministers en parlementsleden af, dan pas heb je een serieuze besparing en bovendien zal het systeem beter werken. Ook de provincies moeten politiek volledig uitgekleed worden, de provinciale administraties leveren vaak mooi werk, maar de politieke aansturing ervan kan perfect vanuit Vlaanderen gebeuren, daar heb je geen aparte provincieraden en deputaties meer voor nodig. En ook de helft van de intercommunales kunnen op de schop.”

Regelgeving verminderen

Tenslotte pleit Reekmans voor een aanpak van hetgeen hij noemt de overdreven regelgeving. “Hele domeinen van de maatschappij worden stilgelegd door te veel regels die in te veel parlementen worden gemaakt. Voorbeelden zijn het onderwijs, ruimtelijke ordening en milieu. Het grote probleem met teveel parlementsleden is ook dat elkeen zijn of haar naam onder één of andere wet graag ziet staan, voor elke nieuwe wet zouden er beter wat worden afgeschaft.”