Warme verhalen voor kerst, vandaag deel 2: oud-gemeentesecretaris Jules Cipers (93) blikt terug op bijna een eeuw leven

Jules Cipers

Nu we met zijn allen aftellen naar kerstavond willen we u graag enkele verhalen voorschotelen van warme en bijzondere mensen in het Hageland en het Leuvense. Dorpsfiguren met een eigen verhaal, zeg maar. Gisteren mocht onderwijzer Charly Timmermans uit Tienen de reeks aftrappen, vandaag is het de beurt aan gewezen Hoegaardse gemeentesecretaris Jules Cipers, intussen 93 jaar oud. “Toen ik secretaris werd, verhuisden we naar Hoegaarden maar ik moest mijn vrouw beloven dat we terug zouden keren naar Tienen na mijn pensioen", vertelt hij lachend. 

Jules was gemeentesecretaris in Hoegaarden van 1965 tot 1993 en woont nu al bijna 30 jaar aan het Stationsplein in Tienen. “Maar ik blijf het reilen en zeilen in Hoegaarden op de voet volgen hoor. Tot voor de coronacrisis kwam ik nog drie dagen per week naar Hoegaarden”, vertelt Jules die geboren werd op 13 augustus 1928 in de Cruysblockhoeve in Hoegaarden, waar zijn broer Rik nog altijd woont. “Onze ouders waren landbouwers en brouwers. Het brouwen is in 1941 gestopt omdat de schuur, met het materiaal voor de brouwerij, in de Doelstraat afbrandde. Het brouwen zelf gebeurde in de Stoopkensstraat en uiteraard maakten zij Hoegaards witbier. Zelf heb ik nooit de boerenstiel uitgeoefend.”

Van Tienen naar Hoegaarden en weer terug naar Tienen

Bij zijn huwelijk met wijlen Nelly Réga, van het taxibedrijf aan het Tiense station, ging hij in Tienen wonen. “Toen ik secretaris werd in 1965 moest ik weer in Hoegaarden komen wonen om de hartslag van de gemeente te voelen. Ik had toen een deal met mijn vrouw: zij kwam mee in Hoegaarden wonen maar bij mijn pensionering zouden we terugkeren naar Tienen, hetgeen we ook deden in 1993 (lacht). Bart Hendrix volgde mij als secretaris op.”

Jules Cipers startte in mei 1952 zijn carrière in het gemeentehuis van Hoegaarden als bediende. Na zijn benoeming ging hij burgerlijk recht studeren in Leuven. “Mijn carrière startte bij de burgerlijke stand en de dienst bevolking. Bij het overlijden van de vorige gemeentesecretaris Louis Sevenants kwam er een hele verandering in mijn leven, als secretaris moest je mee de gemeente besturen. Toen ik secretaris werd, moest ik, samen met klerk Fernand Vanderwaeren, de hele administratie doen. De voormalige secretaris was weg en Raymond Sevenants, mijn tegenkandidaat, ging in ziekteverlof. Normaal waren we met vier, nu zijn er dat een pak meer. Ik heb steeds het personeelsbestand in toom proberen te houden, maar in die tijd had je ook nog geen explosie aan diensten”.

Lees verder onder de foto.

Toen ik secretaris werd, gingen we in Hoegaarden wonen maar ik moest mijn vrouw beloven dat we, na mijn pensioen, zouden terugkeren naar Tienen

Jules Cipers
Jules Cipers
Tot voor de coronacrisis trok Jules nog drie keer per week naar Hoegaarden

Drie burgemeesters

Jules Cipers was secretaris onder drie burgemeesters: André Hettich, Roger Kerryn en Frans Huon.”In de tijd van Hettich ging het vooral om de restauratie van gebouwen. Mijn eerste dossier in 1965 was de restauratie van de kerk van Hoxem die zo haar huidige vorm kreeg met een ingang aan de zijbeuk en de verplaatsing van het altaar”.

Onder Kerryn kon hij een aantal groene zones en recreatiegebieden vastleggen en de weg naar Nerm aanleggen, het gevolg hiervan waren 130 onteigeningen. Onder Frans Huon werden toerisme en cultuur belangrijk, maar Huon was ook al ten tijde van Kerryn de drijvende kracht in het College. “Ik heb een mooie carrière gehad en kon overweg met de drie burgemeesters. Ik heb ook nooit anonieme brieven of dreigbrieven gekregen en ik woonde toch in het centrum van Hoegaarden (lacht).”

Valse erfgenaam 

Zijn mooiste herinnering heeft hij aan zijn rol die hij speelde in de aankoop van de erfenissen van Paul Bail, die de gemeente ondertussen weer grotendeels heeft verkocht. “We wilden het kapittelhuis, park en hoeve kopen want het was een erfloze nalatenschap. Plots kwam notaris Rosseuw uit Tienen met een erfgenaam op de proppen, een zekere Fernand Spiette, familie van de vrouw van Paul Bail. Die beweerde een papiertje gevonden te hebben waarop Paul Bail hem alles naliet. Ik vertrouwde het zaakje niet en had persoonlijk contact met de gemeente Solre-Saint-Géry, tegen de Franse grens, waar die man leefde. Ze waarschuwden mij voor hem en uiteindelijk hebben we met hem een deal gesloten voor 10 miljoen Belgische frank. Het akkoord werd uiteindelijk goedgekeurd op een tumultueuze raadszitting in Outgaarden want het gemeentehuis was bezet door een tentoonstelling van palmezels.”

Eventjes leek het erop of de deal toch niet zou doorgaan want een curator kwam ons vertellen dat de koop niet kon doorgaan omdat het nog niet uitgesproken was dat Spiette de wettige erfgenaam was. “Achteraf bleek dat een valse erfgenaam te zijn. De curator ging tenslotte akkoord met de som die we bij Spiette hadden bedongen. Een geweldige aankoop, een symbool voor Hoegaarden. Jammer dat de gemeente dat huis heeft verkocht”, aldus Jules Cipers, die ook nog zorgde voor de inkleuring van de terreinen aan de Tiensestraat als sportzone, en het park Bail als parkzone. Ook de aankoop van de zandgroeve in Rommersom, 6 ha voor openbaar nut, waar nu hockey-en tennisvelden zijn en de visvijver van de Suikerfabriek, waar de Grand-Pont vissers actief zijn, kwam er onder zijn impuls en dit tegen de zin van een aantal landbouwers.

Lees verder onder de foto. 

Jules Cipers
Jules kan terugkijken op een rijk gevuld leven

Hopelijk gaat Hoegaarden niet op in een groter geheel door een fusie

Jules Cipers

Terugkijkend op een rijk gevuld leven

Jules kijkt tevreden terug op een rijk gevuld leven want naast al het bovenstaande behandelde hij ook de fusie met Outgaarden en Meldert, de opruiming van het oude kerkhof, de bouw van de sporthal, de aanleg van een aardgasleiding, de introductie van kabeltelevisie en zoveel meer. “Het is mooi geweest. Ik hoop dat er geen nieuwe fusie komt want het zou jammer zijn moest Hoegaarden opgaan in een groter geheel dat niemand wil”, besluit hij .

Het verhaal van Charly dat we maandag brachten kan u hier erop nalezen. 

Tekst: Christian Hennuy

Lees meer over