Mama Sanda Dia verlaat huilend de zaal tijdens tweede dag Reuzegomproces: "Sanda stierf een langzame dood"
Op de tweede dag van het Reuzegomproces op het hof van beroep in Antwerpen kwamen de burgerlijke partijen aan het woord. Er werd een verklaring voorgelezen van de vader, de moeder verliet de zaal. Ze kon het niet meer aanhoren. Het werd duidelijk dat slachtoffer Sanda Dia (20) in december 2018 een lange doodsstrijd voerde.
“Hoe koud moet hij het hebben gehad? Wat was hij aan het denken op dat ogenblik, helemaal alleen? Was hij nog in staat te denken? Riep hij om hulp? Was hij nog in staat om om hulp te roepen? Het zijn vragen die de papa graag beantwoord had gezien. Vragen waar hij geen antwoord op heeft gekregen. Het zijn eenvoudige vragen”, wist Sven Mary, advocaat van de papa van Sanda, Papis.
Sanda is niet zomaar doodgegaan, was de conclusie. “Hij was 20 jaar. Sportief. Gezond. Hij is niet zomaar doodgegaan. Hij is, achteraf gezien, ook niet snel doodgegaan. Hij was overgeleverd aan die Reuzegommers en zijn dood heeft uren en dagen gekost. Vanaf het begin wist men al dat Sanda niet tegen de drank kon. Dat heeft hen niet belet van hem een volledige fles gin te doen drinken. Hij braakt een deel uit. Men giet nog wat bij. En dan moet hij aan de cantus beginnen”, klonk het bij de burgerlijke partij. .
Meester Elisa Van Bocxlaer, eveneens advocaat van papa Papis, las in het dossier dat de Reuzegommers zeggen dat ze Sanda tijdens en na de cantus in een veilige houding gelegd hebben. "Dat wil zeggen dat die persoon in gevaar verkeerde. Men legt iemand op zijn zij die stomdronken is, uitgeteld, bewusteloos. Men gooit hem in de hoek in de cantuszaal, maar hij ligt in een veilige houding. Hoe lichtzinnig springt men met een mensenleven om? Men gaat met totaal uitgeputte en verzwakte mensen in een put zitten. Men doet hen met natte kledij vol bier en pis daarin zitten. Men overgiet ze met ijskoud water. Maar men gaat ze doen opwarmen door ze te laten zwemmen in een ijskoude beek. Hoe leidt dat tot opwarming? Los van de vissaus stelde men vast dat Sanda’s lichaamstemperatuur nog slechts 27 graden bedroeg. Men kan zeggen dat men het effect van vissaus niet kende, het effect van onderkoeling is iets couranter. Er is langzaam toegekeken hoe iemand uitvalt. Men blijft kijken tot het schuim op zijn lippen staat, tot de scherpte uit zijn ogen verdwenen is, tot hij niet meer kan slikken, tot hij wartaal uitspreekt. Dat is een heel ander gegeven dan dat het plots gebeurde; Het was niet plots? het was al heel lang duidelijk dat snelle en deftige hulp nodig was."
De mama van Sanda Dia, Annemie, krijgt het tijdens het aanhoren van het pleidooi enorm moeilijk en verliet huilend de zaal, ondersteund door haar advocaat.
