Prille inwoner Paul dompelt zich helemaal onder in Leuvense geschiedenis en verenigingsleven

“Mijn echtgenote is vorig jaar op 21 juni overleden. Het was haar wens om hier begraven te worden, kort bij onze kinderen en kleinkinderen. Door die ingrijpende gebeurtenis voelde ik een sterke behoefte om dichter bij haar, de kinderen en de kleinkinderen te zijn. Mijn jongste dochter vond een appartement in Vlierbeek, waar ik sinds juli woon”, begint Paul.

Van zijn verhuis heeft Paul duidelijk geen spijt: “Ik ben heel sociaal en heb graag mensen om mij heen. Daarom sloot ik me aan bij verschillende seniorenverenigingen zoals Okra en Seniorama. Op een dag ontmoette ik Robrecht Janssen, de dynamische voorzitter van de Heemkundige Kring Vlierbeek. Hij wist mijn interesse te wekken en zo werd ik ook lid van die kring”, vervolgt hij. Paul verdiepte zich meteen in alles wat met de abdij van Vlierbeek te maken heeft.

En toen gooide corona roet in het eten. “Ik heb maar twee vergaderingen kunnen meepikken. Daarna vielen die stil door corona. Heel jammer, want ik voel me daar echt heel goed”, vertelt Paul. De lockdown was een tegenvaller, maar gelukkig vindt hij veel steun bij zijn dochters en kleinkinderen. “De afgelopen maanden waren moeilijk en iedereen gaat daar anders mee om. Hier in Vlierbeek misten velen een bezoekje aan de abdijkerk. In dat prachtig gebouw werkt vooral de mooie lichtinval bijzonder rustgevend. Mensen zijn op zoek naar een plek om te bezinnen of tot rust te komen, om deze periode en de moeilijkheden die ermee gepaard gaan een plaats te kunnen geven”, legt Paul uit.

Van zodra het bericht kwam dat de abdijkerk onder strenge voorwaarden opnieuw de deuren zou openen, twijfelde hij niet. “Ik gaf me op als vrijwilliger om de heropening mee in goede banen te leiden. Mensen hadden daar nood aan en ik vind het fijn zo iets voor hen te kunnen betekenen”. Er werd een plan uitgewerkt met pijlen en ontsmettingszuilen, zodat het bezoek veilig kan verlopen. Dat velen hiernaar hadden uitgekeken, bewijzen de bezoekersaantallen. “Op vijf zondagnamiddagen kregen we ruim 370 bezoekers over de vloer. Zowel buren voor een bezinningsmomentje als mensen die vooral geïnteresseerd zijn in het gebouw. Gelukkig had ik de geschiedenis van de abdij goed bestudeerd. Zo kon ik wie vragen had informeren. Het is extra fijn dat ik als prille inwoner toch al een beetje gids kan zijn”, vertelt hij trots.

Paul voelt zich intussen helemaal thuis in Leuven. “Er heerst hier een open mentaliteit. Wanneer ik een wandeling maak, begroet ik wie ik tegenkom of doe ik een babbeltje. Iedereen is altijd heel vriendelijk. Dat maakt het natuurlijk makkelijk om je in te passen. En ik beken, ik ben verliefd op Vlierbeek”, aldus Paul. Na corona wil hij zich nog verder engageren, onder andere in het Lokaal Dienstencentrum Vlierbeek. “Mijn oudste dochter vertelde me dat ze nog helpende handen kunnen gebruiken. Al moet ik opletten dat ik al mijn engagementen kan nakomen, straks heb ik tijd te kort”, grapt hij. Paul werd recent ook lid van het Leuvens Historisch Genootschap. “Ik ben gefascineerd door de rijke Leuvense geschiedenis, de architectuur en het verenigingsleven. Als nieuwe inwoner kan ik de slogan van de stad alleen maar bevestigen: Leuven is eeuwenoud, maar springlevend. En zo voel ik mij hier ook. Het is te zeggen… niet eeuwenoud, maar wel springlevend. Ik ben 78 maar voel me hooguit 20”, besluit hij.

Het bericht Prille inwoner Paul dompelt zich helemaal onder in Leuvense geschiedenis en verenigingsleven verscheen eerst op Leuven Actueel.