Leuven verliest een monument: Guy Missotten overleden op 75-jarige leeftijd
Leuven is in rouw want Guy Missotten is niet meer. De bekende Leuvenaar overleed op 8 juli op 75-jarige leeftijd in zijn thuisstad Leuven. De voormalige hoofdredacteur van Passe-Partout leed al een hele tijd aan een longziekte en koos voor euthanasie. In een kort laatste gesprek met de redactie van Passe-Partout en Leuven Actueel - twee media die Guy na aan het hart lagen - liet Guy een dag voor zijn overlijden weten dat het geen leven meer was met een tekort aan zuurstof. “De lucht is op”, klonk het. “Ik ben dankbaar voor alles wat is geweest maar nu is het voorbij. Het leven zoals een vis op de oever, happend naar adem, is nu ook niet direct iets voor mij en daarom heb ik toch maar euthanasie aangevraagd. Ik kon er zelf nog over beslissen en ik heb er zelf over beslist. Mijn leven was een boeiende reis maar hier eindigt het verhaal. Het ga jullie goed. Zorg goed voor jezelf en voor de anderen.”
De dood van Guy Missotten laat een grote leegte na in Leuven. Missotten kwam als jonge kerel terecht in Leuven vanuit Borgloon en liet zich al snel opmerken in de horeca, onder meer als uitbater van café Het Moorinneken op de Grote Markt. Na dat avontuur verzeilde Guy Missotten in de media, onder meer bij De Streekkrant maar vooral bij Passe-Partout waar hij zijn stempel drukte als redacteur met een scherpe pen. Op het einde van zijn carrière schopte Guy Missotten het zelfs tot hoofdredacteur tot aan zijn officiële pensioen in september 2009. Zelf omschreef Guy Missotten zich wel eens als ‘chef vulsel’. “In het begin kende men het begrip ‘redactie’ niet eens bij Passe-Partout. Dat heette daar ‘vulsel’ en diende om de lege ruimtes tussen zoekertjes en reclame niet blanco te laten. Zo werd ik dus ‘chef vulsel’. Pas onder invloed van Stef Pauwels en later van Wouter Van Melkebeek werd Passe-Partout een echt informatieblad met inhoudelijke artikels”, liet Guy Missotten begin dit jaar nog optekenen naar aanleiding van de wedergeboorte van Passe-Partout.
Ook na zijn periode bij Passe-Partout bleef Guy gebeten door de ‘schrijfmicrobe’. Hij begon de blog camperhuub.wordpress.com waarin hij vertelde over zijn reisavonturen in Spanje waar hij ging overwinteren tot voor enkele jaren. Op die blog bleef Guy Missotten tot vlak voor zijn dood de mensheid verblijden met zijn scherpe pen. En voor wat zijn allerlaatste bijdrage betreft: woorden van troost voor zij die achterblijven en berusting in zijn lot. Ook in het Leuvense weekblad Leuven Actueel bleef Guy Missotten na zijn pensioen zijn ongezouten mening geven in zijn rubriek ‘Als de vos de passie preekt’ maar daar kwam een einde aan in augustus 2015 toen Guy meer last kreeg van zijn gezondheid. “Na Reynaert 75 keer zijn passie te laten preken in Leuven Actueel dacht ik dat het welletjes was geweest en dan blijkt dat er tòch mensen bestaan die dat gewauwel ooit gelezen hebben. Erger nog, sommigen betreuren het zelfs dat het ermee gedaan is. Wat heb ik de mensheid nu weeral misdaan om zoveel (postume?) sympathie te mogen oogsten…”, aldus Guy Missotten in zijn laatste bijdrage voor Leuven Actueel. Een lichte dosis zelfspot en een hoog relativeringsvermogen waren Guy Missotten allerminst vreemd maar de waarheid is dat veel Leuvenaars met volle teugen genoten van zijn pen die rang noch stand spaarde.
Voor uitgever Wouter Van Melkebeek - die sinds begin jaren ’90 nauw samenwerkte met Guy Missotten - komt het overlijden van de ‘grijze vos’ hard binnen. “Leuven verliest een sterke persoonlijkheid”, klinkt het in een eerste reactie. “Ook persoonlijk ben ik erg aangedaan want Guy is een echte vriend geworden doorheen al die jaren. Ik herinner me Guy als een man met een open blik op de wereld maar ook als iemand die stevig uit de hoek kon komen. Een discussie met Guy ging tot op het bot en je moest goed argumenteren want hij wist bijzonder veel. Er konden al eens harde woorden vallen maar de vriendschap haalde het uiteindelijk altijd. We hebben nog samen zijn 75ste verjaardag gevierd op een verrassingsfeest dat zijn vrouw Mieke had georganiseerd. Zoveel herinneringen… Guy was een bijzonder man, een speciaal man. Leuven verliest een monument en ik verlies een goede vriend. En ik zal niet de enige zijn want Guy droeg zijn vrienden in zijn hart. Als hij je lief had dan stapte hij zonder aarzelen over meningsverschillen of politieke kleur. Dat maakte van Guy een nog mooier mens, al aarzelde hij geen seconde om een stevige discussie aan te gaan. Een man om nooit te vergeten. Of beter gezegd: een man die je simpelweg niet kan vergeten.”
Tekst: Bart Mertens/Foto: Joël Hoylaerts
