Kleine bubbels en mondmaskers: zo beleven zesdejaars Leen en Ines hun laatste schoolweken

29 mei 2020 | 08u15 | Gepost door redactie
Kleine bubbels en mondmaskers: zo beleven zesdejaars Leen en Ines hun laatste schoolweken
Leen en Ines zijn twee zesdejaars uit het Heilig-Drievuldigheidscollege en Atheneum De Ring in Leuven. Beiden keken reikhalzend uit naar het einde van het zesde middelbaar, tot plots alles in het water viel. Of toch niet?
Het bericht Kleine bubbels en mondmaskers: zo beleven zesdejaars Leen en Ines hun laatste schoolweken verscheen eerst op Leuven Actueel.

Zoals veel lotgenoten waren Leen en Ines zo’n negen weken gebonden aan afstandsonderwijs. “In die eerste weken hadden leerkrachten duidelijk ook geen idee hoe het verder zou evolueren. Er was veel chaos op Smartschool: je moest tussen alle vakken zoeken of er ergens een taak was en tegen wanneer je die moest af hebben”, legt Ines uit. “Maar na de paasvakantie startte de school met klasoverzichten, waardoor we duidelijk per vak konden zien wat we tegen wanneer moesten doen”.

Ook Leen zag die eerste weken moeilijk het bos door de bomen. “Omdat we een jaarproject moesten indienen tegen de paasvakantie, was er geen tijd voor andere vakken. Die moest ik dan inhalen in en na de vakantie … we hadden heel veel werk. Nu is het rustiger, maar komen de examens al weer dichterbij”, vertelt Leen.

Leen en Ines zijn blij dat ze terug naar school mogen, al is dat met gemengde gevoelens. Op de twee halve dagen dat ze op school is, ziet Ines niemand anders dan haar eigen klasbubbel. “Normaal heb je tijdens de pauze tijd om met andere mensen te babbelen, nu kan dat niet. De school is super leeg, je moet altijd afstand houden … dat voelt heel ongemakkelijk. Ook die mondmaskers waren in het begin heel raar, maar dat went wel”, zegt ze.

Ook Leen voelt het verschil. “De eerste dag stonden we buiten te praten en riep een leerkracht dat we terug naar binnen moesten. Zo’n strikte aanpak zijn we in onze school niet gewoon, dus dat was wel even schrikken. Gelukkig hebben we ondertussen wel pauze. Die eerste dagen zaten we vijf uur lang op een stoel, met een mondmasker aan. Terwijl we in onze klasbubbel met zes van de zeven een bril dragen, dus dat masker dampte voortdurend aan”, lacht ze.

En wat met het einde van het schooljaar? Van proclamatie, galabal en een extra lange vakantie lijkt er voorlopig weinig sprake. “Normaal gezien tel je af naar het einde van het schooljaar, nu is het wachten tot je nog eens naar school mag”, zegt Ines. “Alle leuke dingen vallen weg. We hebben nog vijf zware examens eind juni, en daarna weinig om naar uit te kijken’, vult Leen aan.

Toch hopen beide dames dat hun vakantieplannen niet helemaal in het water vallen. “Ik sta normaal de hele zomer op speelplein, dus ik hoop dat die toch zeker doorgaan”, zegt Leen. Ines vertrekt normaal in juli op uitwisseling naar Nieuw-Zeeland voor een half jaar … Ook dat is nog even afwachten.

Ondanks het vreemde einde van dit scharnierjaar, zien Leen en Ines ook de voordelen van deze periode in. Zoals leren om meer zorg te dragen voor elkaar. Maar ook persoonlijk: “Ik was echt geen goede leerling en studeerde te weinig. Ik heb in deze periode een manier gevonden om mezelf te motiveren en graag te studeren, maar ik merk dat dit zeker niet bij iedereen het geval is. Ik ben voor veel klasgenoten dan ook de vaste hulplijn als ze vragen hebben. En dat komt goed uit, want ik begin volgend jaar aan een opleiding tot leerkracht!” sluit Leen af.

Het bericht Kleine bubbels en mondmaskers: zo beleven zesdejaars Leen en Ines hun laatste schoolweken verscheen eerst op Leuven Actueel.

Lees meer over