Een nieuwe wereld in honderd dagen

4 september 2021 | 11u28 | Gepost door annpeeters
boek

Hoe zou de wereld eruitzien al je gedurende één dag alles kon beslissen? Dat vroeg Leuvens auteur Vera Van Renterghem aan honderden jongeren uit de meest diverse middens. Hun belevenissen werden verzameld in een boek.

“Ik moet het bekennen, de laatste drie jaar woonde ik op een andere planeet. Je mag dit gerust letterlijk nemen. Ik trok langs scholen, open en gesloten instellingen, vluchtelingencentra, gemeenschappen, gezinnen en woonwagenparken en stelde aan honderden jongeren dezelfde vraag: Hoe zou de wereld eruitzien als jij voor een dag alles kon beslissen? De antwoorden waren overdonderend, verfrissend, ambitieus, ingetogen, grappig en wisten steevast te raken”, zegt auteur Vera Van Renterghem.

Honderd antwoorden werden in verhalen gegoten en verzameld in het boek ‘Een nieuwe wereld in honderd dagen’ (uitgeverij Pelckmans, juni 2021). Het boek biedt je een unieke inkijk in het leven en de gedachten van de jongeren uit diverse omgevingen. Hun authenticiteit is de basis van de creatie van de Nieuwe Wereld waarin ze zichzelf en de hele wereldbevolking een plek willen geven. Ze schenken hun verhaal weg omdat het ieders verhaal zou kunnen zijn. Eleni Debo heeft de verhalen met prachtige portretten geïllustreerd.

Jongeren uit diverse middens

In het boek maak je kennis met een jongen met een drugsverslaving, die hoopt op het afsluiten van zijn verleden, met een meisje met autisme, dat haar best doet om uit te leggen wat ze voelt, met het stotterende meisje dat haar grootste wens uitlegt, met de vluchteling die van zijn wanhoop een bron van hoop maakt, met de Belgisch kampioen schaken die zijn pionnen op de wereld zet, met het meisje dat zich inzet voor het behoud van de natuur, met de circusjongen die de wereld op zijn kop wil zetten, met de creatieveling die zijn wereld kleurt, met het zigeunermeisje dat haar hart openzet, met de jongen die twijfelt of hij priester wil worden, met het fluistermeisje, met de joodse jongen … en de vele andere jongeren die allemaal hetzelfde gemeen hebben: een toekomst.

Hoop op een betere wereld

Schrijfervaring hoefden de jongeren niet te hebben. “Ik zocht hen op en spoorde hen aan om na te denken over wie ze zijn en wie ze willen worden. Ik hielp hen om hun persoonlijke leven en hun wereldbeeld ineen te laten vloeien in een verhaal. Het was niet altijd evident om hen te laten vertellen, maar de hoop op een betere wereld gaf hen de kracht om hun stem te laten horen. Ze schenken hun verhaal weg, omdat het ook jouw verhaal zou kunnen zijn. Als het aan onze jongeren ligt, dan komt het allemaal goed met de wereld.”

Lezen en fantaseren

Vera Van Renterghem woont met Jan en de kinderen in Oud-Heverlee. Ze is historica van opleiding en debuteerde in 2008 met het jeugdboek ‘Giftig’. Ze schreef tot nog toe voornamelijk young adult romans. Eerder dit jaar verscheen van Vera het boek ‘Oscar Cook, Opmerkelijke Gebeurtenissen’. In 2017-2018 verscheen de eerste trilogie van Oscar Cook. In 2021 verscheen het eerste deel van de tweede trilogie van Oscar Cook.

“Schrijven was niet iets dat al z’n kop op stak tijdens mijn jeugdjaren. Lezen en veel fantaseren was wel heel belangrijk in mijn jong leventje. Ik ging vaak naar de gemeentebibliotheek, alhoewel ik schrik had van de ongetrouwde, oude zussen die er de plak zwaaiden. Ze waren griezelig lelijk en dachten altijd dat de kinderen snot tussen de bladen van de boeken plakten”, zegt Vera. “Fantasie speelde me lang parten. Thuis speelde ik vaak toneeltjes met mijn broers en zussen. Later koos ik om archeologie te studeren, omdat ik ervan droomde om farao’s uit de grond te scheppen of een antiek labyrint te ontdekken. Eens aan de universiteit werd ik met de voeten op de grond gezet en heb ik hedendaagse geschiedenis gestudeerd. Mijn eerste schrijfervaring deed ik op aan de universiteit. Als wetenschappelijke medewerker schreef ik er enkele geschiedenisboeken en artikels voor wetenschappelijke tijdschriften. Terwijl ik heel ernstige boeken schreef, droomde ik vaak weg over groene draken met paarse stinkvoeten. Toen wist ik nog niet dat dit de schrijfmicrobe was, die ervoor zou zorgen dat ik de wetenschappelijke taal ruilde voor verteltaal.”

Lees meer over