Anatomisch Theater is gered door investering van ruim 1 miljoen euro

Het monumentale gebouw in de Minderbroederstraat loopt gevaar op onherstelbare schade door waterinsijpeling via het plafond. “Anatomie is zowat uitgevonden in Leuven, door Vesalius. Daar mogen we als Vlamingen gerust fier op zijn”, zegt Vlaams minister van Onroerend Erfgoed  Ben Weyts (N-VA). “We gaan er nu voor zorgen dat we ook fier kunnen blijven op het Anatomisch Theater: nu misschien nog wat een verborgen parel, maar wel eentje met groot potentieel.”

De KU Leuven heeft een traditie in anatomie die helemaal teruggaat naar Andreas Vesalius, de grondlegger van deze wetenschap. In de eerste helft van de 18de eeuw bouwde de universiteit zelfs een eigen Anatomisch Theater, dat eeuwenlang gebruikt werd als leslokaal en dissectiezaal. Destijds was het een innovatief ontwerp, met veel lichtinval, geavanceerde ventilatie en uitstekende akoestiek: een primeur in Vlaanderen. Het monumentale gebouw in neogotische stijl bood plaats aan 200 studenten die er anatomielessen volgden. Het gebouw was tot voor kort in gebruik voor onder meer lezingen en concerten, maar moest gesloten worden omwille van veiligheidsredenen. Het waardevolle gebouw wordt immers ernstig bedreigd door waterinsijpeling via het dak dat voor grote en onherstelbare schade kan zorgen. Er kunnen zelfs stukken van het gewelf naar beneden storten. 

Dringende ingrepen om het erfgoed te redden

De Vlaamse overheid investeert nu meer dan € 1 miljoen om het Anatomisch Theater te redden van water- en vochtschade. De werken omvatten de restauratie van de dakbedekking, dakconstructie, dakkapellen, bakstenen gevels, schrijnwerk met glas-in-loodramen en interieurwerken, onder meer aan het historische waardevolle 18de-eeuwse stucwerkgewelf. De KU Leuven start nog in 2025 met de restauratie en neemt ook zelf een flink deel van de kosten op zich. De totale kosten voor het herstel van zowel interieur als exterieur worden geraamd op € 1,8 miljoen. Na de restauratie kan dit historisch pareltje terug geopend worden voor het publiek.

“Er zijn vroeger helaas al veel te veel monumenten ten onder gegaan aan vochtschade”, zegt Weyts. “Waterinsijpeling kan banaal of aanvankelijk zelfs ongevaarlijk lijken, maar het richt ravages aan. Als je niet op tijd ingrijpt, dan is het gebouw voor je het weet rijp voor de sloop. Terwijl we waardevolle gebouwen zoals het Anatomisch Theater net moeten vrijwaren voor de toekomstige generaties. Dit soort gebouwen vertellen fantastische verhalen voor de Vlamingen van vandaag en die van morgen.”