Legendarische Thierry Frit houdt er na zestien jaar mee op
Jakke Frit, of beter gezegd Thierry Frit gelegen aan de Grote Baan in Haachtse deelgemeente Wespelaar, houdt het na zestien jaar voor bekeken. Op 1 september houdt uitbater Thierry Duson (57) ermee op en laat hij zijn zaak vlakbij het treinstation van Wespelaar-Tildonk over. Hij wil zich richten op zijn kleinkinderen en wil na een lange periode opnieuw als leraar voor de klas staan.
Duson nam zijn zaak in 2007 over van de beruchte Jakke Frit.
“Er gaan veel verhalen rond over mijn voorganger, maar de meesten lijken verzonnen en gingen een eigen leven leiden. Dat zijn wilde verhalen uit een ver verleden. Wat hij wel deed en ik over heb genomen zijn de royale porties frieten die ik de mensen geef. De frietjes worden trouwens dagelijks vers geschild, gebakken in ossenvet, dat is het huismerk van deze zaak. We hebben enkele eigen burgertjes zoals de Thierryburger, een hamburger met een dubbele portie kaas en verse ajuintjes en onze Q-burgers. We zijn een traditionele frituur en richtten ons bijvoorbeeld nooit op broodjes, we pinden ons op de basis. Dat heeft succes gekend.” Zijn zaak staat ook bekend voor zijn monumentale menukaart op de muur.
In de loop van de jaren stonden zijn vrouw Annick (57) en beide zonen Quentin en Gilles, ondertussen ook al vaders, hem goed bij in de frituur. Quentin baatte tot iets meer dan een handvol jaren frituur Thierry Frit uit aan het station van Hever, deelgemeente van Boortmeerbeek. Die zaak werd overgenomen, Duson senior verdween enkele jaren geleden uit zijn 'baraque' gelegen naast het voormalige gemeentehuis van Wespelaar en nam zijn intrek tot een pand.
“We hadden rond 2016 dit pand al en in 2020 besloten we dus te verhuizen naar de overkant. Het was een mooie periode, maar we worden een dagje ouder en er waren wat veranderingen in ons leven. We hebben kleinkinderen gekregen, mijn echtgenote en ik hebben besloten om die weg in te slaan. We gaan meer aandacht besteden aan het gezin. In de loop van de komende maanden gaan we nog alles geven. Waarschijnlijk zal er op één van de slotdagen een serieus feestje plaats vinden. Ik ben ook heel dankbaar voor mijn vast cliënteel, dat is een frietfamilie geworden. Je kent de meesten ook bij hun voornaam. Je bouwt daarmee een band op en ze maken deel uit van je leven. Na zestien jaar heb je velen zien komen en gaan. Je leeft wel mee met de gemeenschap en met wat er in Wespelaar gebeurt”, gaf Duson aan. “Eens het gedaan is, geloof me vrij, ik zal het zeker missen. We namen echter de beslissing met reden. Ik stap terug naar het onderwijs en ga daarvoor ook solliciteren, liefst handelsvakken die me goed liggen. Ik kan en kon trouwens vroeger en nu als ik op een ander friet ga eten, daar echt van genieten.”
