Wie zal dat betalen? Wie heeft zo veel geld?
De landingsnota van Vlaams formateur Matthias Diependaele (N-VA) was al een feit en Bart De Wever (N-VA) krijgt een herkansing als federaal formateur. Opvallend in de kolkende rivier van politieke ballonnetjes: Vlaanderen wil elektrische wagens dan toch belasten en dat is minder verrassend dan je zou denken.
Als we een kritische blik werpen op de evolutie in de markt van elektrische wagens, dan is één conclusie niet onbelangrijk: het was niet de vraag bij de consument die de dans leidde maar de wil van de politiek. Om de duw in de richting van elektrische voertuigen een boost te geven, vielen de cadeautjes vlotjes uit de lucht, voor bedrijven in de eerste plaats maar ook voor de particuliere consument. Op zo’n moment denkt de advocaat van de duivel: ‘Dit kan niet blijven duren en al zeker in een land waar de muizen zandkorrels moeten vreten in de lege schatkist’. Nu kan Vlaanderen de financiën nog wel een beetje op orde hebben in vergelijking met het federale niveau maar één stelregel blijft altijd overeind: gratis bestaat niet.
Dat blijkt nu ook want Vlaanderen wil elektrische wagens dan toch gaan belasten. ‘Had ik het niet voorspeld?’, claimt de advocaat van de duivel zijn overwinning, die vooral de particuliere consument zal treffen in de portefeuille. Blijft de vraag: wat zou zo’n maatregel betekenen voor de verschuiving van de verbrandingsmotor naar de elektromotor? Wel, een eerste vaststelling is dat de autofabrikanten al een tijdje weer werken aan auto’s met een hybride verbrandinsgmotor door het tanende succes van elektrische voertuigen. Wereldwijd blijft de verkoop onder de verwachtingen en dat ligt vaneigens aan de te hoge prijs, in combinatie met geschrapte subsidies en de waarschijnlijkheid dat elektrisch rijden alsnog belast zal worden in de toekomst. Tweede vaststelling is dat de tweedehandswaarde van een elektrisch voertuig lager uitvalt dan verwacht en dat is bijzonder slecht nieuws voor de leasingmaatschappijen. Het gevolg? Hogere prijzen voor een leasingcontract wat dan weer slecht nieuws is voor de bedrijven. De particulieren aarzelen dan weer omdat zo’n bedrijfsvoertuig na pakweg vier jaar al is verouderd en bovendien nog steeds ‘duur’ is voor Jan Modaal.
En nu ligt het plan dus op de tafel om na de geschrapte premie van 5.000 euro een inschrijvingstaks en verkeersbelasting in te voeren voor elektrisch rijden. Die verkeersbelasting is overigens niet geheel onterecht want ook elektrische wagens maken gebruik van het wegennet, al zou een algemene kilometerheffing voor alle voertuigen misschien wel eerlijker zijn. Feit is dat de extra inkomsten meer dan welkom zijn, ook in Vlaanderen. Wie al een elektrische wagen heeft, ontsnapt wellicht aan de inschrijvingstaks maar niet aan de jaarlijkse verkeersbelasting, die wel lager zou zijn dan bij wagens op fossiele brandstoffen. Weinig applaus in de autosector, en al evenmin bij de bedrijven en de particulieren. “Fout signaal”, klinkt het. Wel, de realiteit is de volgende: als het cadeau te groot is, krijg je op een dag de rekening gepresenteerd, zeker als de gulle gever zich situeert in politieke kringen. In het Engels klinkt dat als volgt: ‘political business as usual’.
Bart Mertens