Het protest leeft verder na de bezetting
De pro-Palestijnse studenten hebben hun bezetting van de Nieuwe Valk in Leuven stopgezet. Opluchting bij de KU Leuven maar wat hebben de actievoerders uiteindelijk bereikt?
Het studentenprotest in solidariteit met de Palestijnen bereikte in het voorjaar ook ons land, in navolging van de acties op Amerikaanse universiteiten. Studenten bezetten een gebouw van de KU Leuven uit protest tegen ‘genocide en apartheid’ in Palestina. Meer concreet formuleerden de actievoerders vijf eisen: een boycot van de Israëlische universiteiten en bedrijven, openheid over samenwerkingen, onderwijs voor alle Palestijnen, een oproep tot een staakt-het-vuren en de wederopbouw in Gaza én de erkenning door de KU Leuven dat Israël een apartheidsstaat is die een genocide pleegt op het Palestijnse volk.
Hoewel rector Luc Sels wel enige voeling had met het studentenprotest kwam het toch tot een juridische strijd. Tot driemaal toe stapte de KU Leuven naar de rechter. De eerste keer kreeg de universiteit ongelijk, de tweede keer ook, maar de derde keer slaagde de KU Leuven wel in haar opzet. De rechter bepaalde dat de studenten de bezetting moesten stopzetten, al erkende de rechter wel het grondrecht op protest. Met een dwangsom van 250 euro per persoon per dag extra bezetting boven hun hoofd besloten de actievoerders toch om een einde te maken aan de actie. Van verslagenheid evenwel geen sprake: “Door het rechtssysteem op deze manier te misbruiken, probeert de universiteit ons recht op vreedzaam protest te onderdrukken. Opnieuw kiezen ze de kant van de onderdrukker. Ze nemen met genoegen miljoenen euro’s aan om onderzoek te verrichten met Israëlische universiteiten.”
Het is misschien een beetje vreemd om een bezetting te bestrijden met een bezetting en om academisch onderzoek rechtstreeks te koppelen aan een oorlog. Het viel ook op dat de bezetters van de Nieuwe Valk amper repten over de aanval van Hamas op Israël. Dat neemt echter niet weg dat vriend en vijand vaststelt dat Israël wel bijzonder driest tewerk gaat in Gaza, om niet te zeggen dat het leger niets en niemand ontziet. Erger nog is dat alle grote mogendheden erbij staan en ernaar kijken, op wat schuchtere pogingen na om een einde te maken aan het conflict. Helaas is zelfs een staakt-het-vuren amper haalbaar in de praktijk.
Hebben de protesterende studenten dan helemaal niets bereikt? Toch wel, ze hebben de Palestijnse kwestie op de agenda gehouden en willen dat ook blijven doen. Daarvoor alleen al verdienen ze het nodige respect, al moeten de actievoerders ook kunnen verdragen dat sommigen hen de stempel ‘naïef’ geven. Eén ding is alvast zeker: de wereld zou gebaat zijn bij een beetje meer naïviteit en wat minder onverschilligheid. Die pluim mogen de actievoerders, in Leuven en wereldwijd, alvast op hun hoed steken. Toch nog één kleine bedenking: een al te eenzijdige blik bij alle betrokken partijen leidt zelden of nooit tot een breed gedragen oplossing in een conflict. Dat heeft - helaas - ook de bezetting van de Nieuwe Valk bewezen.
Bart Mertens
