COLUMN Moeten er nog pannenkoeken zijn?
Tot diep in de nacht werden er pannenkoeken gegeten tijdens de begrotingsmarathon maar of het resultaat zoet smaakt is een andere kwestie. Feit is dat zo ongeveer alles duurder wordt in het leven en dat de regering erbij zit met een mond vol pannenkoek voor het merendeel onder u.
Eerste vaststelling: er kwamen alweer nachtelijke onderhandelingen aan te pas en het begrotingsakkoord werd ei zo na van de tafel geveegd door een crisis in de laatste sprint. Toch kondigden de politici niet veel later trots de beslissingen aan en minister Vincent Van Quickenborne (Open Vld) klapte zowaar uit de biecht. Nee, er was geen alcohol aan te pas gekomen. En ja, hij had pannenkoeken gevraagd en gekregen. Op zo’n moment probeer je jezelf als kijker een visuele voorstelling te maken van de nachtelijke taferelen in de politieke coulissen.
“Alexander, passeer me de suiker nog eens? Man, wat kan die kok goed pannenboeken bakken…Daar kan zelfs Jeroen Meus nog iets van leren. Kom, doe me de chocoladesaus ook maar ineens. Jij ook nog een pannenkoek, kameraad Frank?” In gedachten zie je dan minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (Vooruit) opwerpen dat er misschien nog iets te rapen valt in een soort van suikertaks waarop De Croo met een mond vol pannenkoek en met chocoladesaus besmeurde lippen wild nee blijft schudden met zijn vermoeide hoofd. Je ziet het zo voor je ogen gebeuren dat Quickie op zo’n moment een schatplichtig gevoel voelt opborrelen. “Niks daarvan. Alexander zijn oog is al ontstoken en hij moet nog naar de coiffeur. Daarbij, de Vince Van Peteghem (CD&V) ligt even op de gang te knorren. Laat hem gerust, hij is nu braaf. Voor je het weet hangt Bouchez weer aan de lijn over zijn voetballertjes. Nee nee, pannenkoeken fretten en naar de pers met de hele handel. Allee kom, doe die taks op korte vluchten er nog bij en daarmee is de cinema afgelopen. Voilà, de laatste pannenkoek is voor de groenen, omdat ze de vrede hebben hersteld in het holst van de nacht. Laat het smaken, De Sutter! Maar niet meer dan 20 of 30 euro per ticket he.”
Of het zo ongeveer is gegaan, weten we uiteraard niet maar feit is dat het akkoord niet historisch is maar eerder symbolisch. De federale regering geeft doorgaans een goede aanzet maar duwt niet door. Toegegeven, de begroting kondigt veel maatregelen aan maar gaan ze het grote diepe gat dichten? Dat is eerder twijfelachtig, zeker als je weet dat het IMF na een groei van 3,1% in 2022 een eerder magere groei van gemiddeld 1,4% per jaar verwacht tussen 2023 en 2026. Tel daar een overheidsschuld van 120% van het BBP bij en je weet dat er harde tijden aankomen. Helaas zal vooral de middenklasse dat voelen want de regering kiest ervoor om vooral de gezinnen te helpen die het meeste nood hebben aan ondersteuning. Niets mis met die keuze maar je moet wel beseffen dat die groep enkel groter wordt nu de prijzen van zo ongeveer alles blijven stijgen. Of ook: er gaan steeds meer mensen uit de middenklasse tuimelen en wie gaat dan de rekening betalen? En wie zal er nog stemmen voor politici die verantwoordelijk zijn voor de verarming van de middenklasse? Een nog grotere vlucht naar de extremen tekent zich langzaam maar zeker af in de sterrenhemel en het zou in 2024 wel eens een gitzwarte verkiezingsnacht kunnen worden. Ik hoop van harte dat ik me grondig vergis, beste politici.
Bart Mertens