Wat een jaar alweer

Zoals voorspeld werd 2023 een moeilijk jaar waarin de hoop amper boven water kon blijven. De oorlog in Oekraïne kwam in een ‘stilstand’ terecht en kreeg helaas het gezelschap van een conflict tussen Israël en Hamas in Gaza. Naar slechte gewoonte speelt de EU een bijrol op geopolitiek niveau maar het geweld sijpelt wel langzaam door in onze samenleving. Hoewel we een extra dosis polarisatie kunnen missen als kiespijn - ook figuurlijk van toepassing - staat de relatie tussen moslims en joden meer dan ooit op scherp. Kwalijke evolutie met verkiezingsjaar 2024 in het vooruitzicht. In juni trekken we naar de stembus voor de federale, Vlaamse en Europese verkiezingen. In oktober doen we er nog een politiek hoofdstukje bij voor de lokale verkiezingen. Wie de peilingen analyseerde, ziet de bui al hangen: het centrum wordt steeds meer opgevreten door de extreme flanken. Net zoals in Nederland zullen migratie en bestaanszekerheid hoog op de politieke agenda staan maar gaat radicaal links en/of rechts de problemen aanpakken? Die kans is klein want er rust nog steeds een ‘cordon’ op de politieke extremen. Bovendien is beloven heel wat anders dan problemen oplossen. Feit is dat politici het signaal van de burger eindelijk eens ernstig moeten nemen en van hun wolk moeten stappen. Benoem de problemen en pak ze aan want anders dreigt op termijn onbestuurbaarheid. Nog een rondje extra rond de problemen dansen, leidt tot nog meer proteststemmen met een kaalgevreten politiek centrum tot gevolg. Verder kabbelen/kibbelen is geen optie meer. Bij deze ook een oproep naar de kiezer: ga stemmen en doe dat doordacht. Het kan wel zijn dat de stemplicht is vervangen door stemrecht in de lokale verkiezingen maar laat ons nooit vergeten dat er in Leuven 6 doden en 14 gewonden vielen tijdens de Bloednacht van 18 april 1902. Pas op 16 november 1919 kregen alle volwassen mannen de kans om hun stem uit te brengen volgens het principe ‘1 man, 1 stem’. En vrouwen moesten nog 30 jaar langer wachten… Nu kan je stellen dat de opkomstplicht afschaffen geen afbreuk doet aan het met bloed verworven kiesrecht maar het smaakt toch een beetje wrang. Iedereen kent het wel, de smaak van bloed in de mond… Wel, dat is het bloed van dagloner Martin Vanlens (39), dokwerker Jan Ceusters (42), bakkersgast Petrus Jens (16), zeeplieder Petrus Imbrechts (17), voerman Petrus Jansegers (38) en ajusteur Jan Govaerts (22). Mensen die niet, blanco of ongeldig stemmen, zien kiezen per definitie als verliezen. Ze hebben ongelijk. Niet kiezen is met zekerheid verliezen. Dat gezegd zijnde, maak er fijn en gezond 2024 van…

Bart Mertens